Alaska

2 augustus 2015 - Hyder, Alaska, Verenigde Staten

Donderdag 30 juli

We vertrekken vanochtend op ons gemak om 8 uur richting Alaska. We hebben vandaag alle tijd: we moeten zo’n 350 km overbruggen. Deze Cassier hwy 37 is een authentieke wildernesroute met indrukwekkende berglandschappen, gletsjers, en kleine pioniersstadjes waar de tijd heeft stilgestaan. Als eerste komen we onderweg nog langs enkele indianen nederzettingen zoals Gitwangak en Gitanyok en zien nog meer oude totempalen: de grootste verzameling hier in British Columbia.

Zo’n 50 km voor de grens overgang komen we langs Bear glacier, een gletsjer die er prachtig blauw uitziet en waarvan de uitloper tot vlak bij ons loopt. In de 300 km die we hebben afgelegd zijn we totaal afgesloten van de bewoonde wereld: geen gsm dekking en zeker geen wifi…Na de indianendorpen zijn we enkel nog een paar pioniersdorpjes tegen gekomen en maar een enkele passant: het lijkt Namibië wel. De laatste 50 km komen we onze eerste zwarte beer tegen – deze zit langs de kant, maar schiet de struiken in als we naderen…Het beloofd in ieder geval veel goeds voor de komende dagen. Als we van Stewart de grens overrijden naar Hyder, Alaska zien we tot onze verbazing dat we géén paspoort controle hebben…het is niet nodig hier! Normaal gesproken is het een hele toer om Amerikaans grondgebied binnen te komen: paspoort controle, vinger en oogscan, EFSA visa formulier, maar hier dus niet! Dit komt omdat het gebied waar we heen gaan bestaat uit fjorden, wildernis, en oude mijnen – niet veel anders waar je heen kunt. De reden dat toeristen hierheen komen is dan ook voor het Misty fjord national Mountains wilderness

en voor Fish Creek– waar de zalmen tegen de rivierstroming terug komen van het zoute zeewater om te paren in dit zoetwater.

We rijden door dit “spookdorp” van maar 90 mensen naar onze camping, prachtig gelegen in de wildernis. Na wat gegeten te hebben gaan we een eerste kijk nemen bij Fish Creek: we gaan via een houten loopbrug richting rivierbedding. Deze houten brug bestrijkt langs zo’n 50 meter van de rivier en het is een pracht om zoveel zalmen tegelijk te zien “vechten” tegen de stroming. We zien na ongeveer een half uur een zwarte beer in de verte de rivier oversteken maar jammer genoeg komt deze niet dichterbij. We zien nog een Bald Eagle- een Fish Eagle die hier ook zitten. Het is een grijs vrouwtje… Na ongeveer 5 uur te hebben geobserveerd besluiten we dat het genoeg is voor vandaag – het is inmiddels beginnen te regenen. We gaan terug naar onze camping en doen de was en maken avondeten. Na het douchen praten we nog wat en spelen kaart – morgen is het weer vroeg dag!

 

Vrijdag 31 juli

Als ik om half 7 wakker wordt hoor ik de regen nog steeds kletteren. Het heeft de hele nacht geregend maar toch vertrekken we om half 8 richting Fish Creek met de intentie beren te zien. We staan er drie uur in de regen en zien een Fish Eagle de resten van een zalm eten. Jammer genoeg geen beren…We besluiten naar onze camper te gaan en te lunchen en wat kaart te spelen, hopende dat de regen ophoudt. Om 16 uur wagen we nog een kijkje, maar de rivier is verandert in een kolkende watermassa die bruin ziet van de modder. Dit biedt weinig kans dat we nog beren gaan zien dus rijden we het dorpje Hyder in: we bezoeken een gift shop, een winkel, en drinken wat in de Hyder Inn, waar je schnaps krijgt met 75% alcohol… Als je dit drinkt ben je “Hyderized” dus we (Romy en ik) drinken er een. Sterk spul, maar kan niet tippen aan de obstler. De Hyder Inn is een leuke bar, waarvan de muren zijn versiert met geldbiljetten van over de hele wereld. De rest van het interieur stamt uit de jaren “toebak”, geheel in stijl van de rest van deze streek.

Omdat we niet alles aan boodschappen hebben kunnen vinden besluiten we de grens naar Stewart, Canada over te rijden. Dit plaatje in Canada is ietwat groter en ze beschikken over een grotere supermarkt. Als we de grens over willen en de douanier de passen controleert zegt hij plotseling “er loopt een zwarte beer achter jullie over straat” waarop we alle vier uit de camper springen en de beer zien weglopen tussen de huizen. De douanier vertelt dat de beer waarschijnlijk richting de dam zal lopen, waarop we besluiten om te draaien in de hoop de beer te zien. Als we richting dam rijden streek plotseling de beer vlak voor ons de straat over! Hij loopt op zijn gemak het veld in en we kunnen snel wat foto’s schieten. Onze eerste zwarte beer op de gevoelige plaat!

s’Avonds genieten we na van ons avontuur. Het is inmiddels gestopt met regenen, dus de kansen om beren bij Fish Creek aan te treffen stijgen…

 

Zaterdag 1 augustus

Om kwart over 6 sta ik op en om 7 uur staan we bij Fish Creek. Ik loop alvast met mijn camera richting rivier terwijl Romy de kinderen wakker maakt. Ik sta er nog een 10 minuten als er plotseling een zwarte beer verschijnt. Hij loopt rustig langs de kant en vervolgens het water in. Ik schiet prachtige plaatjes, de beer neemt alle tijd. Plotseling springt hij het water in en vangt een zalm! Wat een prachtig gezicht om dit zo te mogen aanschouwen. Als Romy met de kinderen komt is de beer jammer genoeg verdwenen. We blijven samen tot 11 uur kijken maar zien geen wildlife meer. Omdat Juul even wil internetten met het thuisfront rij ik met haar terug terwijl Romy en Sam “de wacht” houden mocht zich iets voordoen. Als Juul en ik een klein uur later weer terugrijden zien we plots een zwarte moeder beer met twee kleintjes langs de weg lopen. Als we naderen schieten ze de struiken in!

Als we weer samen zijn hebben we niets gemist – er is geen beer meer langs geweest bij Fish Creek. We staan samen tot een uur te wachten en net als we besluiten om beurten te gaan eten ziet Romy “iets” bruins in de struiken. Er verschijnt even later een Grizzly beer die zich meer dan een half uur laat aanschouwen! Hij vangt drie zalmen die hij rustig oppeuzelt, springt in de rivier en loopt dicht bij over de waterkant. Wat hebben we een geluk en heeft alle wachten de afgelopen dagen zich meer dan geloond.

‘s Middags wandelen we nog een korte trail waarna we voldaan terugkeren naar onze camping. Alaska was een prachtig avontuur dat we alle vier niet hadden willen missen…het was de 1000 km omrijden helemaal waard! Morgen vertrekken we naar Prince Rupert, om daar maandagochtend vroeg de boot naar Vancouver Island te nemen.

 

Foto’s

4 Reacties

  1. Netty Schrijen:
    3 augustus 2015
    wat een leuke foto´s vooral van de beren. ik reis in gedachten met jullie mee. zelf ben ik 3 keer in die omgeving geweest maar nooit een beer gezien. geniet verder van jullie fantastische vakantie. groetjes netty schrijen
  2. Wil:
    3 augustus 2015
    Jullie hebben echt geluk dat er beren op jullie pad zijn gekomen. Maf ook dat ze zo in de "bewoonde" wereld lopen. Die fish eagle vind ik indrukwekkend maar ook eng. Vooral op die foto voor zijn prooi.
    Dat jullie nog veel meer moois mogen spotten!
  3. Sandra en peter:
    3 augustus 2015
    Weer een mooi en spannend verhaal. En fijn dat jullie de beren hebben gezien. Geniet er maar van. Groetjes de buurtjes
  4. Siggi:
    4 augustus 2015
    Gelukt!! Zelfs tot aan de vouwwagen WiFi!!
    En met een heerlijk glas Franse wijn erbij
    leest het nog fijner!!
    xxxx